بررسی رابطه بین شیوه های مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی: نقش واسطه ای خلق و تسهیم دانش

خلق و تسهیم دانش در توسعه هر کشوری نقش به سزایی دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین شیوه های مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی با نقش واسطه ای خلق وتسهیم دانش در بین کارکنان دانشگاه شیراز است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات و داده ها از نوع توصیفی ـ همبستگی است. جامعه آماری شامل 1100 نفر از کارکنان دانشگاه شیراز می باشد. حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران 287 نفر می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه ای که مقیاس اندازه گیری آنها طیف 5 گزینه ای لیکرت می باشد. از پرسشنامه های شیوه های مدیریت منابع انسانی، مدیریت دانش، نوآوری سازمانی جهت سنجش سازه های مورد نظر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روش تحلیل مسیر در پی بررسی نقش واسطه ای خلق و تسهیم دانش در ارتباط بین شیوه های مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی در بین کارکنان دانشگاه شیراز می باشد. یافته ها نشان می دهند که بین مولفه های شیوه های مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد و خلق و تسهیم دانش نقش واسطه را در رابطه با شیوه های مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی ایفا می کند. همچنین نتایج نشان می دهد که سطوح بالاتر شیوه های مدیریت منابع انسانی سبب بهبود و ارتقای نوآوری سازمانی در کارکنان دانشگاه شیراز می شود. در واقع شیوه مدیریت منابع انسانی، عامل پیش بین و تعیین کننده در نوآوری سازمانی کارکنان به حساب می آید.